पृथ्वीको वायुमण्डलमा एउटा विशाल उल्का विस्फोटन

नासाका अनुसार पृथ्वीको वायुमण्डलमा गत डिसेम्बरमा एउटा ठूलो उल्का विस्फोट भएको थियो।

उक्त विस्फोट ३० वर्षयता त्यस्तो प्रकारको दोस्रो ठूलो प्रकृतिको हो र ६ वर्षअघि रुसको चेल्याविंस्कमाथिको आकाशमा भए यताको सबैभन्दा ठूलो।

तर रुसको कामचात्का प्रायद्वीपको तट पारी बेरिङ सागरमाथि विस्फोट भएको हुनाले त्यसप्रति अहिलेभन्दा अघि धेरैको ध्यान गएको थिएन।

उक्त अन्तरिक्ष चट्टान विस्फोट हुँदा त्यसबाट निस्केको उर्जा हिरोसिमा परमाणु बमबाट निस्केको भन्दा १० गुणा बढी थियो।

नासाका ग्रह प्रतिरक्षा अधिकारी लिन्डले जनसनले बीबीसी न्यूजलाई भनेका छन्, यति ठूलो आकारको उल्का विस्फोट प्रत्येक १ सय वर्षमा दुई वा तीनपटक मात्र हुने अनुमान गरिन्छ।

१८ डिसेम्बरको स्थानीय समय अनुसार मध्यान्हको समयमा, एउटा क्षुद्रग्रह ३२ किलोमिटर प्रति सेकेण्डको वेगमा सात डीग्रीको कोणबाट वायुमण्डलमा प्रवेश गरेको थियो।

केही मिटरको आकार भएको उक्त उल्का पृथ्वीको सतहभन्दा २५ दशमलव ६ किलोमिटरमाथि विस्फोट हुन पुगेको थियो र त्यसबाट निस्केको उर्जा १ सय ७३ किलोटन थियो।

ूत्यो चेल्याविंस्क घटनामा उत्सर्जन भएको उर्जाको ४० प्रतिशत मात्र हो, तर त्यो बेरिङ सागरमाथि भएकोले त्यसबेलाको जस्तै प्रभाव त्यसले पार्न सकेन र समाचारहरूमा त्यसको चर्चा भएन,ू नासाको पृथ्वी नजिकका बस्तुहरू निरीक्षण कार्यक्रमकी केली फास्टले बताइन्।

ूहाम्रो ग्रहमा पानीको मात्रा प्रशस्तै छ, त्यो हामीसंग उपलब्ध प्रतिरक्षाको अर्को व्यवस्था हो।ू

टेक्ससको ह्युस्टन नजिकैको द उडल्याण्डस्‌ आयोजित चन्द्र र ग्रह विज्ञान सम्मेलन, ५० औं लुनार एण्ड प्ल्यानेटरी साइन्स कन्फेरेन्समा भएको छलफलका क्रममा डाक्टर फास्टले यसबारे जानकारी दिएकी हुन्।

सैनिक भूउपग्रहहरूले गत वर्ष उक्त विस्फोटबारे थाहा पाएका थिएस नासालाई उक्त घटनाका बारेमा अमेरिकी हवाई सेनाले जानकारी गराएको थियो।

डाक्टर जनसनले उक्त आगोको विशाल डल्लो उत्तर अमेरिका र एसियाबीच व्यापारिक उडानहरू हुने बाटोदेखि नजिकैको क्षेत्रमा प्रवेश गरेको बताइन्।

त्यसैले अनुसन्धानकर्ताहरूले उक्त घटना कसैले देखेको थियो की भन्ने बारे जानकारी प्राप्त गर्न विमानसेवाहरूसँग सोधखोज गर्दैछन्।

सन् २००५ मा, अमेरिकी कंग्रेसले नासालाई सन् २०२० सम्ममा पृथ्वी नजिकका १ सय ४० मिटर वा त्यो भन्दा ठूलो आकारका क्षुद्रग्रह कति छन् भनेर पत्ता लगाउने जिम्मा दिएको थियो।

यी आकारका अन्तरिक्ष चट्टानलाई ूराहदानी विनाका समस्याहरूू पनि भनिन्छ किनभने तिनीहरू पृथ्वीमा ठोक्किएमा त्यसबाट ठूलो क्षेत्रमा असर पर्न सक्ने अनुमान गरिएको छ।

तर वैज्ञानिकहरूले कंग्रेसले दिएको यो निर्देशन पूरा गर्न नासालाई अर्को ३० वर्ष लाग्ने आकलन गरेका छन्।

नियोक्याम अवधारणाले १ सय ४० मिटर र त्यो भन्दामाथिका पत्ता लाग्न बाँकी धेरै क्षुद्रग्रह पत्ता लगाउने उद्देश्य राखेको छ
एकपटक पृथ्वीतर्फ आउँदै गरेको वस्तुको पहिचान भएपछि, त्यसको कक्षको सही निर्धारणको आधारमा त्यो पृथ्वीमा कता ठोक्किन्छ भनेर आकलन गर्नमा नासाले केही उल्लेख्य सफलता हासिल गरेको छ।

सन् २०१८ को जुन महिनामा, एउटा सानो ३ मिटरको क्षुद्रग्रह २०१८ एलएलाई त्यो पृथ्वीमा ठोकिन सक्ने अनुमानित समयको ८ घण्टाअघि नै एरिजोनामा रहेको स्थलगत बेधशालाले पत्ता लगाएको थियो।

नासाको जेट प्रोपल्सन ल्याबोरेटरीस्थित सेन्टर फर नियर अर्थ अब्जेक्ट स्टडिजले त्यसपछि उक्त छुद्रग्रहको कक्षको सटिक निर्धारण गरेको थियो।

त्यसको प्रयोग गरेर पृथ्वीमा असर पर्न सक्ने सम्भाव्य क्षेत्र पत्ता लगाउने गणना गरिएको थियो।

र, उक्त अन्तरिक्ष चट्टान दक्षिणी अफ्रिकामा खस्ने देखिएको थियो।

उक्त गणनाले सुझाए जस्तै, बोत्स्वानाको आकाशमा उक्त उल्का विस्फोट भएको दृश्य त्यहाँको एउटा खेतमा रहेको सुरक्षा क्यामराले खिचेको थियो। उक्त अन्तरिक्ष चट्टानका अवशेषहरू पछि त्यस क्षेत्रमा फेला परेका थिए। बीबीसी