म प्रधानमन्त्री हुँदा

भूतपूर्व प्रधानमन्त्री केपी शर्मा ओलीको पनि पुस्तक निस्कियो । नाम हो– म प्रधानमन्त्री हुँदा । अर्थात उहाँ प्रधानमन्त्री हुँदा । आफू प्रधानमन्त्री हुँदाको समयलाई चिरस्मरणीय बनाउने उद्देश्यले पनि यो पुस्तक आएको हुनुपर्छ । किनभने उहाँ प्रधानमन्त्री बन्नुभएको समय वास्तवमै स्मरणीय छ । अझ चिरस्मरणीय भन्दा पनि फरक नपर्ला । उहाँ प्रधानमन्त्री बन्नुभएको त्यो क्षण सायद उहाँलाई पनि सम्झना छैन होला, मलाई पूरा सम्झना छ । उहाँले बिर्सिएपनि म बिर्सिन सक्दिनँ । किनभने उहाँ प्रधानमन्त्री भएकै बेला मैले ग्यासको सट्टा चुलो बालेर भात पकाउनु परेको थियो । त्यस्तो क्ष्ँणलार्य कसरी बिर्सिने ? उहाँ प्रधानमन्त्री भएकै बेला गाडीको सट्टा हिँडेर अफिस जानुपर्ने अवस्था आएको थियो । उहाँ प्रधानमन्त्री भएकै बेला हा, मैले प्रतिलिटर हजारमा पेट्रोल किन्नु परेको । हप्ताको तीन लिटर तेल लिन बिहान तीनै बजेदेखि उठेर लाइन बस्नुपरेको । यस्तो प्रधानमन्त्रीकाल कसले बिसर्नन सक्छ ? उहाँ आफैंले बिर्सेपनि म बिर्सन सक्दिनँ । सायद यस्तै कुरा लेखिएको होला भनेर एक थान ‘म प्रधानमन्त्री हुँदा’ लिएर आएँ । पढ्दै गएँ । पहिलो लेखमा उहाँले गरेको कामभन्दा पनि उहाँले बोलेको हुरा रहेछ । दोस्रो लेखमा पनि उहाँले गरेको काम होइन, उहाँले बोलेको कुरा रहेछ । तेस्रो लेखमा पनि उहाँले गरेको काम छ्रैन, बोलेको कुरा मात्र छ । चौथोमा पनि काम छैन , कुरा मात्रै छ । पाँचौं, छैटौं, सातौं, आठौं... अन्त्यमा अन्तिम लेख पुगिसक्दा पनि उहाँले गरेको काम केही देखिनँ, खालि बोलेको मात्रै कुरा देखियो । पुस्तक अद्योपान्त पढेपछि थाहा भयो, उहाँ प्रधानमन्त्री हुँदा बोली मात्रै रहेछ । कामचाहिँ केही भएको रहेनछ । धन्य नेपाल यहाँ बोलेरै मात्र पनि प्रधानमन्त्री बन्न सकिने रहेछ ! साक्षी कमरेड केपी ओलीको पुस्तक छ– म प्रधानमन्त्री हुँदा ! जनअास्था साप्ताहिकबाट