तनहुँ । तनहुँको व्यास नगरपालिका–५ चापाघाट निवासी ६० वर्षीया चिनीमाया वाग्ले बिहान खाना खाने बित्तिकै दिवाकालीन ज्येष्ठ नागरिक आश्रम पुग्छन् ।
बिहान १० बजे नै आश्रममा पुगिसक्ने उनी त्यहाँ पुगेर गीत गाउने, सुखदुःखका कुरा गर्ने, नाच्ने काममा लाग्छन् । घरमा एक्लै बस्नुभन्दा आश्रममा पुगेर दिन कटाउने उनको दिनचर्या बनिसकेको छ ।
‘घरमा एक्लै बस्दा दिन काट्न गाह्रो, बरु आश्रममा गएपछि मन भुलाउने ठाउँ पनि भएको छ, दिन कटेको पत्तै हुँदैन,’ उनले भने ।
छोराबुहारी कार्यालयको काममा गएपछि घरमा एक्लै बस्दा न्यास्रो लाग्ने भएकाले वाग्लेजस्तै अन्य ज्येष्ठ नागरिक दिवाकालीन आश्रममा पुग्ने गर्छन् । स्थानीय ६५ वर्षीया नारायणी वाग्ले पनि दिवाकालीन आश्रममा नियमित जान्छिन् ।
‘दिवाकालीन आश्रम दिन बिताउने ठाउँ मात्र होइन, सुखदुःखका गफ गर्ने चौतारी बनेको छ,’ उनले भनिन् ।
स्थानीय ९१ वर्षीय मानसिंह दर्लामी पनि नियमित दिवाकालीन आश्रममा आउँछन् । ‘घरमा बस्यो अल्छी लाग्छ, न्यास्रो लाग्छ, बरु आश्रममा आउन थालेदेखि आनन्द महसूस हुन थालेको छ,’ उनले भने । उनीहरूका अतिरिक्त यहाँ दैनिक ५० जना ज्येष्ठ नागरिक आउँछन् ।
बिहान १० बजेदेखि ३ बजेसम्म दिवाकालीन आश्रम सञ्चालन गरिएको छ । दिउँसोका समयमा ज्येष्ठ नागरिकलाई भुलाउने ठाउँ बनाउने उद्देश्यसहित दिवाकालीन आश्रम सञ्चालन गरिएको संकीर्तन समूहका अध्यक्ष विष्णु गौतमले जानकारी दिए ।
‘कोही–कोही ज्येष्ठ नागरिक त नातिनातिनीलाई पनि लिएर आउनुहुन्छ, घरमा बस्दा उहाँहरूलाई दिन कटाउन गाह्रो हुने भएपछि दिवाकालीन आश्रम सञ्चालनमा ल्याएका हौं,’ उनले भने । दिवाकालीन आश्रममा आउने ज्येष्ठ नागरिकलाई आश्रमले नै दिवा खाजाको व्यवस्था गरेको छ ।
दिवाकालीन आश्रम हप्ताको ६ दिन सञ्चालन हुने र आइतवार बन्द हुन्छ । ‘शनिवार र चाडपर्वका दिनमा झन् बढी ज्येष्ठ नागरिकको आगमन हुन्छ,’ उनले भने, ‘भजनकीर्तनका लागि वडाभित्रकै टाढा टाढाबाट समूह पनि आउँछन् ।’
ज्येष्ठ नागरिकले एक्लो महसूस गर्न थालेपछि दिउँसोको समयमा जम्मा हुने, एकापसमा भलाकुसारी गर्ने गरी संकीर्तन समूहले दिवाकालीन आश्रम निर्माण गरेको थियो । विभिन्न कारणले बाबुआमाको स्याहारमा छोराछोरीले समय दिन नसकेपछि यहाँका ज्येष्ठ नागरिक सदरमुकामस्थित पञ्चायन मन्दिर, चौतारा लगायतका ठाउँमा जम्मा भएर दिन कटाउन बाध्य भएका थिए ।
‘दिउँसोको समयमा ज्येष्ठ नागरिकलाई दिन कटाउन गाह्रो हुँदै गएको महसूस गर्यौं, यसकारण उहाँहरू अन्यत्र ठाउँमा गएर दिन कटाउन थाल्नुभयो,’ उनले भने, ‘त्यसैलाई मध्यनजर गरेर वडाभित्रै दिवाकालीन आश्रम निर्माण गरेका हौं ।’ उनका अनुसार यहाँका ज्येष्ठ नागरिक २०–२५ मिनेट पैदल हिँडेरै राजमार्गको बाटो हुँदै सदरमुकाम जाने गर्दथे ।
वृद्धवृद्धाको सम्मान र अभिरुचिअनुरूप जीवन बिताउनका लागि ज्येष्ठ नागरिकलाई आश्रममा विभिन्न संगीतका सामान उपलब्ध गराइएको छ । ‘वृद्धवृद्धा दैनिक आएर विभिन्न भजनकीर्तन गर्ने, गाउने, बजाउने गर्नुहुन्छ,’ उनले भने । आश्रममा विभिन्न व्यक्तित्वले जन्मोत्सवको अवसरमा आएर सहयोग गर्ने गरेका छन् ।
संकीर्तन समूहले विक्रम संवत् २०७२ सालदेखि कृष्णष्टमीको अवसर पारेर कृष्णझुला कार्यक्रम गर्दै आएको थियो । कार्यक्रममा भक्तजनबाट संकलन भएको दान रकम, देउसीभैलो खेलेर संकलन गरेको रकम र अन्य दानवीरको सहयोगबाट आश्रमको २ तल्लाको भवन निर्माण गरिएको समूहका सचिव शरण खनालले बताए ।
उनका अनुसार भवन निर्माणका लागि ३५ लाख रुपैयाँ खर्च भएको छ । ‘प्रत्येक वर्ष देउसीभैलो खेलेर रकम जम्मा गरेका थियौं, वडा कार्यालयबाट पनि केही सहयोग भएपछि भवन निर्माण सम्पन्न गर्न सक्यौं,’ उनले भने ।
प्रतिकृया लेख्नुहोस्: