आफ्नो बारेमा यसो भने शशांकले

हुन त मलाई मान्छेहरूले बिपी कोइरालाको छोराको रूपमा मात्र पनि चिन्न सक्छन् । त्यो मप्रतिको ‘सफ्ट कर्नर’ हो । त्यसमा मेरो आपत्ति छैन, तर म कांग्रेस महाधिवेशनबाट निर्वाचित महामन्त्री पनि हो । कार्यकर्ता र देशले मलाई कांग्रेस महामन्त्रीका रूपमा चिनून् भन्ने चाहना छ । बिपीबाट मैले के शिक्षा पाएँ भन्ने एउटा इमोसनल उदाहरण म तपाईंहरूलाई दिन चाहन्छु । मैले अल इन्डिया मेडिकल इन्स्टिच्युटमा एमबिबिएसमा पढ्ने अवसर मिल्दै थियो । भारतीय विदेश मन्त्रालयका कर्मचारी आएर बिपीलाई सोधे, ‘हामीसँग दुई नेपाली प्रतिस्पर्धी छन्, कसलाई सिफारिस गर्ने ?’ बिपीले एक सेकेन्ड पनि नसोची जवाफ दिनुभयो, ‘त्यो सिट अर्को विद्यार्थीलाई दिनुहोस् ।’ मलाई लाग्यो, मेरो सपना त्यहीँ चकनाचुर भयो । मेरो आँखाबाट आँसु बरर झ¥यो । मैले भक्कानिएर भनेँ, ‘तपाईं देशको कस्तो नेता हो मलाई थाहा छैन, तपाईंले जसलाई सिट दिलाउनुभयो, आइएस्सीमा उनको ४८ प्रतिशत नम्बर आएको छ भने मेरो ७४ प्रतिशत । तर, तपार्इंले उनलाई अवसर दिलाएर ममाथि किन अन्याय गर्नुभयो ?’ उहाँले शान्त भएर भन्नुभयो, ‘तँ देशको प्रधानमन्त्री भइसकेको नेताको छोरो होस्, तैँले दार्जिलिङको महँगो विद्यालयमा पढिस्, त्यसैले तैँले ७४ प्रतिशत ल्याइस् । तर, तलाई थाहा छ, तँसँग प्रतिस्पर्धा गर्ने केटीले नेपालको एउटा सामान्य सरकारी विद्यालयमा पढेकी हो । तैपनि त्यति धेरै नम्बर ल्याइछ । तैँले जस्तो महँगो विद्यालयमा पढ्न पाएको भए तैँले भन्दा धेरै र ९० भन्दा बढी नम्बर ल्याउँथी । त्यसैले अवसर त्यसलाई दिनुपर्छ । तँलाई थाहा छ, त्यो नानीका लागि यो नै पहिलो र अन्तिम अवसर हो । तर, तेरा लागि अवसर फेरि पनि जुर्नेछ । मैले त्यतिवेला यो सब कुरा बुझिनँ, तर समयले साबित गर्‍यो, मैले पनि पछि अवसर पाएँ र म डाक्टर भएँ । त्यसैले नेताको छोरो हुनुका अतिरिक्त पहिचान आफैँ पनि बनाउनुपर्छ भन्नेमा म विश्वस्त छु, त्यसका लागि मेरो प्रयास जारी छ । नयाँ पत्रिकाबाट