उपचार नपाइ सुशीलले प्राण त्याग्नुको कारण यस्तो छ

काठमाडौं । पूर्व प्रधानमन्त्री एवं कांग्रेस सभापति सुशील कोइराला उपचार नपाई घरमै मृत्युवरण गर्नुपरेको समाचारले देश तातेको छ । गरिबी, अभाव र पहुँच नभएर उनले उपचार नपाएको दुनियाँ मान्न तयार छैन । किनकी उनी पूर्व प्रधानमन्त्री हुन्, सबैभन्दा पुरानो र सबैभन्दा ठूलो पार्टीका सभापति हुन्, प्रमुख प्रतिपक्षी दलका नेता हुन् । यी सबै हुुनुका बाबजुद पनि तीन चारदिनदेखि थलिंदासमेत उनलाई उपचारको लागि अस्पताल लगिएन । उनको उपचारको संलग्न डाक्टर करवीरनाथ योगी टिचिङ अस्पतालमा  १३ कल फोन गर्दा पनि फोन नउठ्दा अस्प्ताल लान नसकेको कुतर्क गरिरहेका छन् ।  १३ कलको सट्टा तीन कलमा फोन नउठेपछि दुई कोइराला निवास महाराजगन्जबाट दुई किलोमिटर पनि नरहेको अस्पतालमा गाडीमा दुई मिनेटमा पुगि उनले किन  एम्बुलेन्स ल्याउन उचित ठानेनन् ? किन  १३ कल गरेर बसे ? टिचिङ अस्पतालले फोन नउठाएको भए नजिकैको  गंगालाल, न्यूरो अस्प्तालमा पनि सुविधासम्पन्न एम्बुलेन्स थिए त्यहाँबाट किन मगाउन उचित ठानेनन् । अस्प्पतालमा फोन नउठेपछि ठूला नेताका  डाक्टर सबै अस्पतालका निर्देशक र सिनियरहरुसँग राम्रो हिमचिम उनको, सिधैं निर्देशक र सिनियर डाक्टरसँग सहयोग मागेनन् ? उनी चौतर्फी प्रश्नले घेरिएका छन् ।

कम बोल्नुपथ्र्यो र  भित्र कुटनीति गर्नुपर्ने भूमिकामा उनी थिए । अन्ततः गत मंगलबार बिहान १२ः५० बजे नबोलीकनै उनी अस्ताउन पुगे  

डाक्टरको लाचारी त छँदै  छ । कोइरालाको सचिवालय पनि उत्तिकै जिम्मेवार छ । किनकी उनी तीनचार दिनदेखि बिरामी भएका उनलाई किन उपचार गर्न अस्पताल लगिएन ? महाधिवेशनका कार्यक्रम चलिंरहँदा बिरामी भएको प्रचार बाहिर जाँदा आफ्नो पक्ष हार्छ भनेर पूर्व प्रधानमन्त्रीको स्वास्थ्इमा खेलवाड गर्ने कस्तो सचिवालय हो यो ? कोइरालाको स्वास्थ्यभन्दा कोइराला खानदानको  राजनीतिक विरासतलाई थमाउन यसो गरिएको हो भने के यो मानवीय हुन सक्छ ?  होइन भने जवाफ किन दिइदैंन । आफ्ना नेताको स्वास्थ्यभन्दा राजनीतिक विरासतलाई ठूलो ठान्ने पराकाष्ठा आखिर के का लागि ? बाथरूममा लडे तर, किन अस्पताल लगिएन् ? टाउकाेमा चाेट लागेकाे हल्ला भयाे तर, किन के भएकाे हाे बाहिर ल्याइएन ? जब उनी आफू प्रधानमन्त्रीको उम्मेदवार नबनी राष्ट्रपति बन्न चाहेको भए कसैले रोक्न सक्ने थिएन । तर, उनलाई रोकियो, राष्ट्रपति बने कोइराला खानदानको विरासत देउवातिर जान्छ, त्यसैले प्रधानमन्त्रीमा उम्मेदवारी दिनुपर्छ, भावी सभापतिमा उठ्नुपर्छ । तर, उनी महाधिवेशनसम्म पनि थामिन सकेनन् । गुपचुपमै अन्तिम श्वास लिए । उनको बिमारलाई गुपचुप राख्दा उनी थलिंदै  गएका छन् र मृत्यु भइहाल्ला भनेर सचिवालय र परिवारका निकटले सोचेनन् होला तर, यस्तो नसोचेर उनीहरुले गल्ती गरे । सुशील आफैंमा सोझा, शालीन, त्यागी नेता थिए । यो कसैबाट पनि छिप्दैन । उनको सरलताले यो कुरालाई पुष्टि गर्दछ । तर, उनी अरुबाट चलाइए, घेरिए, जसका कारण उनी बोल्न सकेनन् । बिपी कोइराला, गिरिजाप्रसाद कोइरालाको भित्रिया भएर काम गरेका सुशील कम बोल्ने भूमिकामा थिए । सायद उनले  कम बोल्नुपथ्र्यो र  भित्र कुटनीति गर्नुपर्ने भूमिकामा उनी थिए । अन्ततः गत मंगलबार बिहान १२ः५० बजे नबोलीकनै उनी अस्ताउन पुगे । कोइरालाको निधनपछि महाराजगन्ज, सानेपा, रंगशाला र आर्यघाट पुग्नेहरु अधिकांशले सोध्ने एउटै प्रश्न हो, सुशीलदालाई किन अस्पताल लगिएन ? तर, जवाफ दिने कसले ?