माँझी चलचित्र नहेरे चुकचुकाउनु पर्छ

काठमाडौं । ‘बहुत बडा है तु ?, बहुत अकड् तोहरा में ? देख् ! देख, कैसे उखड्तेँ है अकड् तेरी ।’ प्रिय मान्छेको मृत्यु कुनै कारणले किन नहोस । त्यो जो कसैलाई सह्यि हुँदैन । मानिसले त्यसको बदला लिएरै छोड्छ । त्यो जति सुकै ठूलो किन नहोस् । त्यो जति सुकै अक्कड किन नहोस् । जबरजस्ती त्यसलाई छिनाल्ने प्रयत्न गर्छ र गरिरहन्छ । तर त्यो बिरलै देखिन्छ । र त्यो कतिसम्म चल्ला ? एक वर्ष ? दुई वर्ष ? तिन या चार वर्ष ? त्यति मात्रै होइन, लगातार बाइस बर्ष चल्छ । त्यो पनि यति सान्दार कि सबै फिल्म ‘माँझी’मा बयान गरिएको छ । के छ र त्यस्तो फिल्म ‘माँझीमा’ ? फिल्ममा एउटा वास्तविक घटनामा आधारित कथा छ । २२ बर्ष देखि निरन्तर एउटा चट्टान फोडेर गोरेटो बनाउने मानिसको कथा छ । दशरथ माँझीको कथा । फिल्मको पात्र दशरथ माँझी भारतको बिहार राज्यको एउटा गरिब मजदुर परिवारको व्यक्ति हो । भारतको बिहार राज्यको एउटा बिकट बस्ती गहलुरमा उसको परिवार बसोबास गरिरहेको हुन्छ । एकदिन  दुर्घटनामा परेर उसकी श्रीमती फगुनी सिकिस्त बिरामी हुन्छिन् । उपचारका लागि नजिकै कतै पनि अस्पताल हुँदैन । अस्पताल भएको ठाउँ बस्तीभन्दा ३४ माईल अर्थात करिब ५५ किलोमिटर टाढा छ । बस्तीको नजिकै चट्टानै चट्टानले बनेको अजंगको पहाड हुन्छ । जसका कारण बस्तीमा कुनै पनि शहरीया सुविधाहरु उपलब्ध हुँदैनन्  । दशरतले फगुनीलाई अस्पताल पुर्याउछ तर उसलार्इ जाेगाउन सक्दैनन् डाक्टरहरू । त्यस बस्तीमा राज्यकाे कुनै निगाह पुगेकाे हुँदैन । प्यारी श्रीमती फगुनीको मृत्यू भएपछि दशरथलाई त्यो अजंगको पहाडसँग रिस उठ्छ । उसलाई राज्य, नागरिक, तिनिहरुको सम्बन्ध, दायित्व र अधिकार कुनै चिजको पनि चेतना हुँदैन । त्यो पहाड जसले गर्दा फगुनीको उपचार गर्न पाउँदैन र मृत्यु हुन्छ । त्यो पहाड फुटालेर बाटो बनाउने निर्णय लिन्छ दशरत । छिना र हम्बर बाेकेर दशरथ पहाड तिर उक्लिन्छ र दृढ प्रण र अदम्य साहस पोखेर उसले बस्तीलाई सहरसँग जोडिदिन्छ । निरन्तर २२ वर्षदेखिको उसको सपना एकदिन उ आफैले साकार बनाउँछ । त्यतिमात्रै होइन, एउटा देशमा एकजना नागरिकले २२ बर्षसम्म एक्लैले त्यत्रो पहाड खनिरहँदा पनि राज्य मुखदर्शक बनि रहने लज्जास्पद् पाटोलाई समेत  प्रहार गरिएकाे छ फिल्म मार्फत । बाटाे बनाएकाे दिन उसले संसार जित्छ । प्राण प्यारी फगुनी झैँ कसैले उपचार गर्न शहर नपाएर ज्यान गुमाउनु पर्दैन ।  र अन्ततः उ बस्तीको आउँदो पुस्तालाई जिवन दिन्छ । दशरथ ७३ बर्षको उमेरमा गल बलाडरमा भएको क्यान्सरका कारण मर्छ । कलाकार नवाजुद्दीन सिद्धिकीलाई ‘ग्यांग अफ वासेपुर’मा खेलाएर सफलताको स्वाद चखाईसकेका निर्देशक केतन मेहेता निर्देशित वास्तविक घटनामा आधारित फिल्म ‘माँझी’को सुरुवातमै छ माथि उल्लेखित डाइलग । अनि छ एउटा नारा । ‘सान्दार, जबरदस्त, जिन्दावाद ! नवाजुद्दिन सिद्धिकी बलियुड सिने नगरिमा नयाँ कलाकार त होइनन्, तर खासै पुराना पनि होइनन् । अभिनयमा बेजोड प्रस्तुती नवाजुद्दिनको परिचय हो । उनै नवाजुद्दिन् कथाको मुख्य भूमीमा छन् । प्रेम कहानीमा आधारित एउटा ग्रामिण भेगको गरिबिलाई बिषयबस्तु बनाइएको फिल्ममा उनले गरेको अभिनय बेजोड मात्रै छैन, मनमा कम्पनता र दिमागमा हलचल मच्चाउने खालको छ । माँझीकी श्रीमती फगुनीको भूमिकामा पुनेकी राधिका अाप्टे छिन्  । उनको अभिनय पनि फिल्ममा निकै प्रशंसा गर्न लायक छ । माँझी चट्टान फुटाउँदा थाकेर सुतिरहेको बेला फगुनी सपनामा आएर हौसला प्रदान गरिरहेकी हुन्छिन् । मुखियाको भूमिकामा देखिएका तिगमान्सु धुलियाको अभिनयमा पनि खोट लगाउने ठाउँ जबरजस्ती नै खोज्नु पर्छ । त्यस्तै पत्रकारको भूमिकामा देखिएका गौरव दि्वेदी पनि सम्झीन लाएक पात्र हुन् । भारतको ग्रामिण समाजको कथालाई बोलेको फिल्मले असम्भवलाई सम्भव बनाउन सकिन्छ भन्ने पाठ सिकाएको छ । वर्ग बिभेदको इन्टेन्सनमा फिल्म नबनाइए पनि समाजको बर्ग विभेद र जातिय संकुचित पनालाई समेत फिल्ममा सान्दार ढंगले प्रस्तुत गरिएको छ । ट्रेलर हेर्नुहाेस : https://www.youtube.com/watch?v=I9KAoTQlEWs