जनयुद्ध सुरु गर्दा म काठमाडौंमै थिएँ

माओवादी जनयुद्ध शुरु गर्ने बेला म यहिँ काठमाडौमा थिएँ । हामी फागुन १ गते जनयुद्धको पहल गर्दै थियौं। प्रमुख फौजी कारबाही राजनीतिक कारबाहीको श्रृंखला मैले बनाएको थिए । पन्ध्र दिन भित्र झण्डै ५–७ हजार साना ठूला गरीकन बनाईएका कारबाहि सक्ने ती दिनहरु र अहिले संबिधान बनाएका यी दिनहरु र हामी अब समाजबादतिर जनबादी क्रान्तिका बाँकी कार्यभार पूरा गर्दै समाजवादतिर जाने भनेर फेरि एउटा नयाँ सपनातिर हामी केन्द्रीत भएका छौं । बाबुरामको बुर्जुवा आर्थिक मोडल यो देशलाई आर्थिक बिकास हुँदै समाजबादतिर किनकी आर्थिक बिकासको कुरा गर्दा हाम्रा केही साथीहरु जो भर्खरै पार्टी छोडेर गए, तिनिहरुले आर्थिक बिकासको बुर्जुवा मोडेलको कुरा गरेका छन् । आर्थिक बिकास हुदैमा जनताले सुख पाउने, सबै जनता धनी हुने भन्ने होईन किनकी बिकसित भन्दा बिकसित भनिएका देशहरुमा पनि धनी र गरीबको खाडल हेर्याे भने धेरै ठूलो छ । धनि धेरै धनी गरीबहरु असाध्यै धेरै गरीब र ठूलो सङ्ख्या गरीब छन्, यस खालको आर्थिक बिकासले हामी नेपालीहरुको निम्ति, नेपाली श्रमजिवी जनताको केही अर्थ राख्दैन । आर्थिक समृद्धि भन्नुको हाम्रो तात्पर्य सामाजिक न्यायसहितको आर्थिक समृद्धि हो । धनी धेरेै धनि नहोस गरीब धनी हुँदै जाओस् त्यस्तो समाजिक न्याय सहितको आर्थिक समृद्धिको कुरा हामीले गरेको छौं त्यो दिशाको हामीले सुरुवात गर्न खोजेका छौं । केहि समयभित्रै एकता हजारौ बेपत्ता योद्धाहरुको त्याग तपस्याको जिम्मेवारी छ हजारौ घाईते अपाङहरुको सपनाहरु छन् । जतिबेला म पार्टीको नेतृत्वमा आएँ, त्यतिबेलादेखि नै मेरो मिसन भनेको कम्यूनिष्टहरुलाई एकता गर्ने हो । तर दुर्भाग्य शान्ति प्रक्रिया आएपछि दोस्रो संविधानसभामा आएपछि माओवादी आन्दोलन आफै बिभाजित भएको छ । मैले त्यो हेर्नु परेको छ । म आज २१ औं जनयुद्ध दिवसको उपलक्ष्यमा देशभरीका सम्पूर्ण माओवादी पार्टी कमरेडहरुको तर्फबाट आम नेपाली जनताको तर्फबाट फेरि एकचोटी एकताको मिसन अगाडि बढाउने र केहि समयभित्रै यो मिसनलाई भौतिक शक्तिमा बदलेर फेरि त्यसलाई अगाडि बढाउने प्रतिज्ञा गदै फेरि ती महान सहिदहरु बेपत्ता योद्धाहरुप्रति सम्मानका साथै श्रद्धा भाब ब्यक्त गर्दछु । (२१औं जनयुद्ध दिवसको सन्दर्भमा पेरिशडाँडामा आयोजित कार्यक्रममा ब्यक्त विचार )